Preekinspiratie: Markus 6:30-44 (HSV)
Deze verzen in Markus 6 vertellen het prachtige verhaal van de eerste wonderbare spijziging. Markus vindt het duidelijk een belangrijk verhaal, want hij beschrijft nog een tweede wonderbare spijziging in hoofdstuk 8 met veel overeenkomsten. Beide keren wordt ook ingegaan op het onbegrip van de discipelen (6:52, 8:17-21). Het hart van de discipelen zit dicht, waardoor de betekenis van dit verhaal niet tot hen doordringt. Wat zou Jezus willen dat we van dit verhaal begrijpen? Hoe kunnen wij dit verhaal laten landen in ons hart?
Bidden voor de Buren
Wij zouden het mooi vinden als u de tekst kunt gebruiken rondom de introductie van het boekje “Bidden voor de Buren”. In Bidden voor de Buren willen we Rotterdamse christenen een week lang helpen om biddend te kijken naar hun buren, met speciale aandacht voor de minst bereikte taalgroepen in Rotterdam. 25% van de mensen uit Rotterdam komt uit de minst bereikte landen in de wereld; in Rotterdam zijn ze onze buren.
Jezus’ compassie
Dit Bijbelgedeelte belicht op schitterende wijze Jezus’ compassie voor mensen, niet alleen de enkeling (want dat valt nog te overzien) maar ook voor de menigte. Het begint al met de eerste zin: Jezus… zag de menigte. Altijd als Jezus ziet, gebeurt er wat (Markus 5:25-34, Joh 1:47-50, Lukas 7:11-13). Het zien van Jezus is niet vluchtig of oppervlakkig maar diep en ontdekkend. Hij is met innerlijke ontferming bewogen. Het Griekse woord σπλαγχνίζομαι komt 12 keer voor in de evangeliën en verwijst naar een gevoel in je buik. Ontferming die je voelt in je lichaam. Het stopt niet bij Jezus’ compassie; hij neemt zijn discipelen mee in zijn compassie.
Discipelen ingezet
Het is prachtig om te zien hoe Jezus zijn discipelen maximaal betrekt bij dit wonder. Het begint met “Geeft u hen te eten!” Die onmogelijke opdracht die Jezus alleen zelf kan uitvoeren, wordt toch op het bordje neergelegd van de discipelen. Daarna zegt Jezus: “Hoeveel broden hebt u?” Jezus begint met wat de discipelen hebben meegenomen. Jezus gaat aan de slag met wat zij Hem kunnen geven en zij mogen het weer uitdelen. Jezus is de held van dit verhaal, maar hij wil het niet alleen doen.
Het verhaal als waargebeurde gelijkenis
Jezus wil dat de discipelen hun hart openen om deze gebeurtenis te laten binnendringen in hun leven. Wat wil Jezus zijn discipelen doen inzien? Ik geloof dat het wonder ook een prachtige manier is waarop Jezus dit keer niet met woorden maar met daden (die luider spreken) laat zien wie hij is, zijn identiteit, en wat hij komt doen, zijn missie. Jezus als verzadiger en voorziener die niemand leeg naar huis stuurt; er is genoeg voor iedereen.
In Rotterdam
Ik ben ervan overtuigd dat mensen in Rotterdam honger hebben. Het beeld “Schapen zonder herder” is ook toepasbaar in Rotterdam. We mogen ons laten aansteken door Jezus’ compassie voor de menigte. Wij zijn als christenen “het lichaam van Christus” in Rotterdam. Als Jezus zegt: “Geven jullie ze te eten” dan doen we dat letterlijk, maar ook in geestelijke zin. Laten we geven aan Jezus wat we hebben, zodat hij het kan vermenigvuldigen!